Je creëert wat je denkt en wat je denkt is een keuze

Je creëert wat je denkt en wat je denkt is een keuze

Je creëert wat je denkt en wat je denkt is een keuze
Lees bovenstaande titel nog een keer want die bevat hét antwoord op leefsucces. Wat je namelijk denkt bepaalt je gevoel en je gevoel bepaalt dan sterk je doen. En wat je doet bepaalt dan uiteraard de ervaringen in je leven.

Maar als je bijvoorbeeld onbewust van binnen zegt dat je omgeving of situaties of mensen verantwoordelijk zijn voor hoe jij voelt en doet, dan gedraag je wat dat betreft niet volwassen. Je gooit dan namelijk de verantwoordelijkheid voor jouw eigen gedachtewereld overboord. Alsof anderen dan op 1 of andere manier in jouw hoofd kunnen kruipen en jou dan kunnen laten denken en voelen wat zij willen.

Uiteraard kan in uitzonderlijke gevallen bijvoorbeeld een crimineel of tiran jou dwingen tot iets. Maar uiteindelijk hebben ze geen macht over wat je denkt. Zoals een Vietnam veteraan het eens treffend zei: “Ze kunnen ieder bot in je lichaam breken maar alleen jij bepaalt of ze ook jouw geest breken.” Hetzelfde idee hoorde ik ook van joden die de hel van Auschwitz overleefden: “Ze bepaalden álles. Of we leefden of dood moesten. Of we mochten zitten of staan. Maar ze hadden geen controle over wat ik dacht.”

Hoe je het ook wendt of keert: jij bent de baas over wat jij denkt in je hoofd en dus over hoe jij je voelt. En in een land van godzijdank vrede en welvaart ben jij dus ook de baas over de resultaten in je leven. Kijk maar om je heen en naar alle exacte resultaten die je nu hebt. Toeval? Of een exact resultaat van hoe jij dacht in het verleden als volwassene? Of op zijn minst dat veruit de meeste resultaten in jouw leven in het nu kwamen door wat je dacht in het verleden?

Hoe controle nemen over je gedachten en gevoelens?
Je doet wat je weet en als je beter had geweten had je beter gedaan. Je kunt misschien nu weten dat het uitsluitend jij is die de baas is over jouw gedachten, gevoelens en leven. Maar hoe doe je dat dan? Onbewuste negatieve gedachten gaan immers vliegensvlug. Alsof een situatie onmiddellijk tot gevoelens leidt, maar dat is niet zo. Tussen een situatie en jouw gevoelens schuilt altijd 1 ding: je gedachten. Ook angst bijvoorbeeld is uitsluitend dit: een gedachte.

Controlevorm 1 over je gedachten: de BRV-methode
Voor mijzelf en voor mijn emotie-eet cliënten heb ik de BRV-methode ontwikkeld. Mijn eigen eenvoudiger toe te passen versie van ‘cognitieve gedragstherapie’. De B staat voor Bewustwording van wat je onbewust steeds denkt over een situatie door die zwart op wit te noteren. De R staat voor Rechtszaak van de gedachten die je denkt. En de V staat voor Vervanging van de negatieve en ziekmakende gedachten die je steeds dacht.

En er worden meerdere vragen in de Rechtszaak gesteld, maar de allerbelangrijkste is deze: is de gedachte absoluut waar? Punt. Simpelweg deze allereerste vraag van de BRV-methode beantwoorden is al levens veranderend. Deze vraag schud namelijk je (pijnlijke) verleden los van het heden waar je nu in leeft. Deze vraag bevrijdt jou dus van zoveel zelflimiterende en negatieve overtuigingen die ontstonden in het verleden.

Dus pak eens een pen en papier, word even heel stil van binnen en noteer wat je in hemelsnaam onbewust steeds denkt over een aanvankelijk negatieve situatie in je leven? En beantwoord dan dé vraag: is de gedachte absoluut waar? Je denkt de gedachte waarschijnlijk al jaren of decennia, dus die moet dan waar zijn toch??? Of… toch niet?

Controlevorm 2 over je gedachten: zeg: “Weg jij!”
Hoe meer je gaat letten op je gedachten en gevoelens hoe meer je bekwaam geraakt in het sneller doorhebben dat je negatief denkt. Dus daarom mijn voorstel: zeg onmiddellijk “weg jij!” zodra je jezelf betrapt op een negatieve gedachte. Als een zakelijke robot Terminator (gevoelloos maar to the point) zeg je niets anders dan ophoepelen tegen de negatieve gedachte.

En ja, de mens denkt ongeveer 65.000 gedachten onbewust per dag. En ja, een negatieve gedachte over een situatie kan ongeveer 300-1000 keer per dag herhaald worden in het hoofd, zo niet nog meer. En ja, de gevoelsreceptoren in je lichaam zijn letterlijk verslaafd geraakt aan negatief voelen door al die jaren of decennia negatief denken. Dus verwacht niet dat je slechts een paar keer “weg jij!” gaat zeggen op een dag, maar heel vaak. En vooral bij verandering stijgen de negatieve gedachten aanvankelijk flink, want je probeert dan een wild paard van negatieve gedachten in jou ineens te temmen. En dat ‘wilde paard’ in jou gaat dan jou van zijn of haar rug proberen te gooien zodra je positief denkt! Maar daarom ook mijn derde voorstel voor controle nemen over je gedachten:

Controlevorm 3 over je gedachten: zeg keer op keer het positief tegenovergestelde
Bij iedere kleine negatieve gedachte of ding in je leven, denk of spreek dan direct een paar keer het positief tegenovergestelde. Bij ieder groot negatief ding in jouw leven (iets wat jou bijvoorbeeld extreem beangstigt) ‘hersenspoel’ jezelf dan steeds ongeveer 2 minuten lang met het positief tegenovergestelde. Net zolang of net zo vaak totdat die angst en chaos in jou weer liefde en rust zijn geworden van binnen. Net zolang totdat jij je weer veilig voelt.

Na een paar dagen al op die manier jezelf ‘hersenspoelen’ kan een hardnekkig negatieve gedachte al sterk of zelfs geheel niet meer de kop opsteken. En al na 2-3 maanden dagelijkse herhaling van die nieuwe gedachte, kan de nieuwe gedachte zelfs onbewust worden. Je denkt dan die nieuwe gedachte automatisch in die situaties in je leven waar voorheen de gedachte kapotmakend en negatief was.

En ja, controle nemen over je gedachten vraagt flinke mentale inspanning in het nu. Maar niet controle nemen over je gedachten in het nu leidt tot steeds aanhoudende mentale pijn en flinke problemen later. Dus liever de prijs betalen van zware maar gezonde moeite in het nu doen, dan keer op keer de ziekelijke hoofdprijs betalen later van geen moeite in het nu doen.

Conclusie: jouw hoofd, jouw gedachten en dus jouw gevoelens, daden en leven. Het is jij, jij en nog eens jij. Gelukkig!

Gezonde groet,

Mark Jensen

Contact: markjensen.nl of info@markjensen.nl

Afvallen is een woestijn creëren om oases te creëren

Afvallen is een woestijn creëren om oases te creëren

De titel is misschien mijn gekke metafoor voor afvallen maar laat me in deze blog uitleggen waarom;)

Verandering is namelijk een wereld van schijnbare tegenstellingen omhelzen en vrijwillig instappen

Verandering is ontzettend maf. Vertrouw me. Door schade en schande dat ontdekt. Gek genoeg ontstaat succesvolle verandering namelijk vaak door juist datgene te doen, wat gevoelsmatig juist niet goed lijkt om te doen. Wat dus lijkt te botsen met elkaar terwijl het dat juist niet doet. Verandering is dus een paradox, een schijnbare tegenstelling opzoeken.

Bijvoorbeeld bij faalangst de schijnbare tegenstelling omhelzen: wat je accepteert kan losgelaten worden. Want wie wil dan in hemelsnaam falen accepteren?! Maar gek genoeg verdwijnt faalangst juist via acceptatie van falen. En via die vorm van zelfacceptatie ontstaat weer rust en kracht om voorwaarts te groeien en tada…paradoxaal genoeg gaan prestaties dan juist groeien, niet falen.

Of bijvoorbeeld de schijnbare tegenstelling: waar je je tegen verzet blijft. Je zou denken dat als je mentaal tegen iets vecht dat het dan weg zou gaan. Bijvoorbeeld vechten tegen je lichaamsbeeld en de imperfecties van je lichaam. Als uitsluitend dat de reden is voor afvallen bijvoorbeeld dan zul je nooit goed genoeg zijn en juist altijd imperfecties vinden; al zie je er zelfs uit als het allermooiste model op planeet aarde. De focus op imperfecties blijven dan door dat verzet ertegen waardoor je al het andere mooie en prachtige van je lichaam als geheel niet ziet. Terwijl je dat verzet inzet om juist mooi en prachtig te gaan voelen. Waar je je tegen verzet blijft dus.

Of bijvoorbeeld de schijnbare tegenstelling: waar je weerstand ligt, ligt juist de invalshoek voor verandering. Gevoelsmatig lijkt het belangrijk te zijn om juist niet datgene te gaan doen waar je bijvoorbeeld zo bang voor bent, waar dus je weerstand ligt. Waarom? Omdat dat bijvoorbeeld veiliger voelt. Maar als je je ogen opent voor de huidige problemen in je leven via bijvoorbeeld overeten, troosteten en emotie-eten, vreetbuien, eetstoornissen, etc., dan ben je juist niet veilig! Juist dus de weerstand (verantwoord) opzoeken om bevrijding te ervaren.

Maar dan de titel van mijn blog van vandaag: afvallen is een woestijn creëren om oases te creëren. Wat ik daarmee bedoel is dat je juist eerst emotie-eten en overeten weg dient te halen uit je leven. Dus juist eerst die gevoelsmatig immens grote leegte van een woestijn creëren in je leven. Maar dat klinkt toch als maximale waanzin? Ik praat namelijk uit eigen ervaring dat emotie-eten ogenschijnlijk heel veilig kan voelen. Je hebt dan namelijk steeds een persoonlijke bubble van veiligheid en troost eventjes in je leven van stress, problemen en pijn. Die veiligheid en troost ga je dan toch niet opgeven?! Ja. Absoluut ja.

Want het gaat er nooit om wat we doen, alles wat we doen gaat namelijk om het gevoel dat het oproept. Dus wat als je nou eens datzelfde mooie gevoel van emotie-eten, zoals veiligheid en troost, kunt gaan creëren op een alternatieve manier die compleet los staat van voeding? Wat als je een leegte juist fantastisch kunt gaan opvullen met echt prachtige alternatieven? Zoals de wereldkampioen zwaargewicht boxen Tyson Fury zijn depressiviteit en obesitas via teveel bier bestreed door een gepassioneerde doel te hebben in zijn leven: boxen! Of de Game of Thrones ster Sophie Turner die haar depressiviteit bestrijdt via zelfliefde ontwikkelen en gepassioneerd mensen gaan helpen met depressiviteit of suïcide gedachten.

En wat als je emotie-eten nou echt prachtig kunt gaan vervangen? Wat als je dat kunt gaan vervangen met alternatieve activiteiten die exact dezelfde plezierige of ontspannende gevoelens van emotie-eten opleveren… zo niet, veel beter zelfs? Zoals de ontspanning ervaren van de inspanning van sport en bewegen of de rust ervaren van meditatie. Of wat dacht je van deze: de kracht ervaren van je eigen definitie van succes hebben en daarvoor leven. Iets hebben dus waarvoor je gepassioneerd opstaat. Wat er dan gebeurt is dat je oases aan het creëren bent in je leven, en juist door eerst een kale en lege woestijn te creëren in je leven. Juist door emotie-eten en de ogenschijnlijke ontspanning en veiligheid ervan op te geven. Maf toch? Nee. Dat is precies wat nodig is om succesvol en blijvend af te vallen.

Met vriendelijke groet,

Mark Jensen

P.S. Wil je weten hoe je succesvol en blijvend kunt afvallen klik dan graag op deze link van mijn website: https://markjensen.nl/doorbraakgesprek/. Hierop maak je een korte test die duidelijk maakt of je klaar bent om af te vallen en wij een gratis gesprek erover kunnen gaan voeren. Dan beantwoord ik je vragen graag.

ZELFACCEPTATIE; 4 TIPS VOOR DE BEVRIJDENDE RUST EN KRACHT ERVAN

ZELFACCEPTATIE; 4 TIPS VOOR DE BEVRIJDENDE RUST EN KRACHT ERVAN

Waarom zelfacceptatie?!

Dit vroeg ik me lang geleden ook af in mijn leven. In mijn emotie-eet periode bijvoorbeeld kampte ik o.a. met flinke faalangst. Ik hoorde dan toen wel eens iets over het belang van zelfacceptatie, maar dat is toch idioot? Waarom in hemelsnaam toegeven aan je beperkingen, fouten en tekortkomingen?! Dan voel je je toch alleen maar ellendiger? Dit soort vragen en reacties had ik dan in mijn hoofd. Oftewel: verzet ertegen! Maar ja, later leerde ik dat datgene waar je flinke weerstand tegen hebt, bijna altijd dé invalshoek ligt voor persoonlijke groei en verandering.

Rust en kracht via zelfacceptatie

Vertrouw me als ik zeg dat verandering doormaken de wereld van de paradoxen is, de wereld van de schijnbare tegenstellingen dus. Bijvoorbeeld wat je accepteert kan losgelaten worden. Zoals het ‘monster in de kelder knuffelen’. Juist die donkere kelder dus instappen, dat monster gaan opzoeken en zelfs gaan omhelzen. Totale open acceptatie dus van datgene waar je zo bang voor bent. Idiotie toch? Of niet? Want eraan toegeven geeft zo intens veel rust en kracht. Eindelijk geeft men dan namelijk het continue slopende gevecht tegen of vluchten van je angst op, zoals angst voor falen. Men geeft dan met een innerlijke of letterlijke zucht van bevrijding toe. En exact dat geeft juist zoveel rust en kracht. Rust zodat emotie-eten stopt en kracht omdat dan energie ontstaat om weer te gaan focussen op de kick van wat je wél goed deed en de volgende keer wél goed kan gaan.

Maar hoe in hemelsnaam zelfacceptatie leren?

Zo verschrikkelijk vaak heb ik van zelfhulp goeroes en hulpverleners gehoord dat het belangrijk is om jezelf te accepteren. Maar ik heb nauwelijks tot eerder niet te horen gekregen van hen hoe. In hemelsnaam hoe dan? Daarom ben ik daarachter aan gegaan in mijn leven. Ik heb dan ook diverse tips en trucs gevonden om dat voor elkaar te krijgen en zal alvast 4 mooie ervan met je bespreken.

Tip 1 zelfacceptatie: Als jezelf niet accepteren niet werkt, doe wat anders

Einstein zei het het beste: de definitie van idiotie is hetzelfde doen maar wel steeds een ander resultaat verwachten. Waarom in hemelsnaam dus doorgaan met zelfafwijzing als de kosten ervan te hoog zijn? Als er uiteindelijk steeds geen beloningen tegenover staan maar eerder juist ellende, zoals het dagelijkse terreur van stress en emotie-eten. Kortom: accepteer jezelf. Geef toe aan jezelf, aan wie en wat je bent. Aan je kracht maar ook juist aan je feilbaarheden, dus gevoelsmatig aan je blunders en fouten. Want ze zijn allemaal onderdeel van jou in de realiteit, dus waarom die ontkennen? Een mooi antwoord op geconfronteerd worden met je ‘tekortkomingen’ is dit nuchtere en droge antwoord: ‘Jep, dat klopt’. Punt.

Tip 2 zelfacceptatie: Als je beter had geweten had je beter gedaan

Mooie uitspraak toch? Men doet namelijk altijd wat zij weet. En als men beter had geweten had men beter gedaan. Je kunt op je kop gaan staan wat je wilt als je iets niet weet of niets lukt, maar blijkbaar kon je op dat moment in je leven niet beter weten. Maar acceptatie betekent toegeven, niet opgeven. Want als je wel beter weet, doe dan beter. Niet voor een ander, maar voor jezelf. Hoe spannend ook misschien. Het leven tikt namelijk af. Extreme spijt kan of zal later ontstaan als je wel kon maar niet deed wat je wilde.

Tip 3 zelfacceptatie: Je bent al meer dan goed genoeg

Faalangst, perfectionisme en niet durven opkomen voor jezelf hebben allemaal hun wortels in niet goed genoeg denken te zijn. Men snakt dan onbewust steeds naar goedkeuring van henzelf door een ander. Men denkt dan onbewust dat faalangst, perfectionisme en niet opkomen voor jezelf die goedkeuring gaan creëren. Maar als je jezelf niet goedkeurt en niet goed genoeg vindt heb je een bodemloze put van binnen. Die raakt dus nooit gevuld via een ander! Maar wat als ik zeg dat je al goed genoeg bent simpelweg omdat je al geboren bent en dus bestaat als mens. Alleen daarom mag je er al zijn en jezelf dus standaard accepteren. En wat zou er gebeuren als je jezelf ook nog eens waardeert en dus je kracht en pracht omhelst? Dan ben je zelfs méér dan goed genoeg.

Tip 4: zelfacceptatie: Het verleden is voorbij. Je mag altijd met een schone lei opnieuw beginnen

Hoe schaamtevol je gevoelsmatig ook blunderde…het verleden is voorbij. Het verleden is echter alleen voorbij door de gedachten die je besluit te kiezen in het nu, in het heden. Want ben je in het heden via gedachten van rust en kracht, dan pas kun je een prachtige toekomst creëren. Blijf je echter in het heden continue leven met gedachten over een pijnlijk stuk verleden, dan is dat hetzelfde als steeds in de achteruitkijkspiegel kijken van een auto die je bestuurt. Je kijkt dan in het heden niet meer voorwaarts en ongelukken zullen dan uiteraard snel volgen. Macht bevindt zich uitsluitend in het nu, via de gedachten die je exact daar kiest. Dus kies wijs en een pijnlijk stuk verleden is dan voorbij!

Met vriendelijke groet,

Mark Jensen

P.S. Check graag https://markjensen.nl/doorbraakgesprek/. Je vindt bij deze link een eenvoudige maar krachtige test om te weten of je er klaar voor bent om je ideale figuur te gaan halen en emotie-eten te gaan stoppen… voorgoed. En ben je er klaar voor dan kunnen wij een gratis Doorbraakgesprek voeren.

Rust rondom eten creëren

Rust rondom eten creëren

Dag allemaal,

Wat een fantastisch woorden zijn rust rondom eten! Misschien dat voor de niet emotie-eter die woorden weinig betekenen, maar voor de emotie-eter zeker wel. Rust rondom eten omvat voor hen namelijk veel, héél veel, qua inhoud.

  • Rust rondom eten staat voor i.p.v. de stress van overleven via emotie-eten naar juist léven zonder emotie-eten.
  • Rust rondom eten staat voor niet meer hongerig, trillerig, suffig en/of chagrijnig worden na slechts 2-3 uur niet meer gegeten te hebben.
  • Rust rondom eten staat voor besluiten spontaan op een lege maag te gaan sporten of bewegen, zonder enig probleem met de buik en energie. (een lege maag is immers niet hetzelfde als een lege tank)
  • Rust rondom eten staat voor geen schuldgevoel meer hebben door toch weer “gezondigd” te hebben. Of voor de miljoenste keer afvallen weer uit te hebben gesteld, omdat je wéér denkt dat je “morgen” echt gaat afvallen.
  • Rust rondom eten staat voor bevrijd rondlopen in je ideale figuur en de persoonlijkheid die daarbij hoort.
  • Rust rondom eten staat voor alternatieven hebben gevonden die dezelfde aangename gevoelens creëren als overeten en junkfood, maar dan juist zonder de schade van overeten en junkfood.
  • Rust rondom eten staat voor volwassen worden, jezelf beschermen en de tijd willen nemen voor bijvoorbeeld “meal preppen” en koken i.p.v. de lage frustratie tolerantie te hebben van een kind door steeds voor het snelle gemak te gaan van junkfood of bijvoorbeeld stokbrood met chocopasta.
  • Rust rondom eten staat voor niet meer continue en dag in dag uit bezeten zijn van voedsel overal om ons heen (thuis, tv, verjaardag, werk, benzinestation, supermarkt, stations, etc.) of door emotie-eten.
  • Rust rondom eten staat voor de bevrijdende rust, kracht en pracht voelen van emotie-eten loslaten uit je leven, inclusief de persoonlijkheid die daarbij hoort.
  • Etc. Etc.

Hoe creëer je rust rondom eten?

1) Er klaar voor zijn. Eetrust kun je creëren door er ten eerste klaar voor te zijn. Klaar dus om af te vallen. Op mijn websitepagina https://markjensen.nl/doorbraakgesprek/ kun je een snelle basistest doen om in te schatten of je er klaar voor bent. Want je bent er niet klaar voor als je bijvoorbeeld de zogenaamde ‘ja-maar’ persoon bent. Ik wil wel afvallen, maaaaaar…

2) Bestrijd de oorzaken, niet de symptomen. Diëten en fitnesstrends gebruiken als de enige vetverliestools, zeker voor de emotie-eter, zijn bijna altijd gedoemd te mislukken. Zeker op de lange termijn. Die twee factoren vormen namelijk symptoombestrijding, nooit oorzaakbestrijding. Je kunt de emotie-eter de beste voedingstips geven op planeet aarde, maar emotie-eten gaat echt niet om eten. Emotie-eten aanpakken en blijvend gewichtsverlies succes creëren gaat om fundamenteel te werk gaan, i.p.v. oppervlakkig. Het gaat om de onderliggende wereld van de emoties aanpakken, de sociale omgeving en eetomgeving, de eetgewoontes en dan pas primair bezig houden met leefstijl (voeding, beweging en slaap). Dan pas ontstaat blijvend succes.

3) Gebruik deze definitie van acceptatie: toegeven, niet opgeven. Dit stukje tekst wat eraan komt zal een bepaalde groep mensen met overgewicht of obesitas extreem woedend maken maar toch ga ik het zeggen. Rust rondom eten creëer je zelden tot eerder nooit via acceptatie van overgewicht of obesitas.

Regelmatig hoor ik of lees ik bijvoorbeeld in blogs van mensen met obesitas dat ze zichzelf hebben ‘geaccepteerd’. En dat ze goed zijn zoals ze zijn, inclusief hun obese toestand. En dat klopt, ze zijn zeker goed zoals ze zijn…als mens. Of je nu 500 kg weegt of 1 kg. Je bent al goed genoeg als mens omdat je alleen al bestaat. Omdat je simpelweg alleen al geboren bent. Respect dus voor de mens, hoe zwaar of dun die ook is. Accepteer dus standaard de mens, maar naar mijn mening juist niet specifiek obesitas. Al groeien uit bepaalde mensen 3 koppen uit hun romp en 6 staarten uit hun achterste, prima! Want that’s not the point! Het punt is obesitas zelf en specifiek dat niet accepteren. Waarom obesitas niet accepteren? Omdat het negatieve gevoel en impact ervan op de persoon met obesitas groots kan zijn of gewoonweg vaak zijn. Het veelbesproken woord gezondheid kan qua impact daar een onderdeel van zijn.

“Maar obese mensen kunnen prima gezond zijn!”

Sommigen mensen met bijvoorbeeld obesitas zeggen dan echter als tegenargument dat de obese persoon metabolisch gezien prima gezond kan zijn. Ja dat klopt, ongeveer 30% van hen hebben metabolisch gezien vrij goede waardes in het bloed qua bloeddruk, triglyceriden, hdl, bloedglucose en insuline niveaus. Maar (!) ongeveer 70 % dus niet. Plus ‘metabolisch gezond’ is niet de allesomvattende definitie van gezondheid. Denk bijvoorbeeld ook aan laaggradige ontsteking, 95% van alle ziekten*. Een milde maar continue toestand van ontstekingsschade door een overactief immuunsysteem, waar dan ook in het lichaam. Buikvet alleen al is een oorzaak van laaggradige ontsteking. Of denk aan de overtollige storm van DNA schade die obese mensen hebben. DNA-schade wil je immers zo laag als mogelijk houden omdat die tot allerlei problemen leidt maar uiteindelijk tot kanker.

Breed en diep

Maar overgewicht en obesitas grijpen helaas pijnlijk breder en diepgaander in dan alleen aantasting van gezondheid en levensduur. Denk bijvoorbeeld aan de kwaliteit van het leven zelf, zoals niet meer lichamelijk actief kunnen spelen met je (klein)kinderen; niet zomaar spontaan kunnen rennen naar de bus; lekker winkelen of een dagje pretpark sneller opgeven vanwege pijn in enkels en knieën door het lange wandelen; “tussen de lakens” niet meer goed presteren; niet of nauwelijks meer heuvels en duinen in de natuur kunnen verkennen; een bal aan ketting gevoel hebben door overal en 24/7 die extra koffers aan vet rond te dragen. Etc. Daarom vind ik accepteer absoluut de obese mens, maar niet specifiek obesitas zelf. Geef dus niet op. (Tenzij iemand werkelijk en bewust voor obesitas kiest, inclusief de eventuele gevolgen ervan; echt prima dan. Afvallen is namelijk geen ‘moeten’ maar een vrijwillige keuze). Ik vind dat dit allemaal gezegd en geschreven mag worden in die soms gevoelige en verwarrende discussie over de woorden ‘acceptatie van obesitas’. Rust rondom eten zal men dan namelijk niet vinden.

Met vriendelijke groet,

Mark Jensen

P.S. Geïnteresseerd in meer van mijn visie en aanpak van overgewicht en emotie-eten? Check dan graag mijn vernieuwde website www.markjensen.nl en download mijn gratis e-book Eerste hulp bij emotie-eten voor meer rust rondom eten.  

*Bron:

F.A.J. Muskiet (2011). De evolutionaire achtergrond, oorzaak en consequenties van chronische systemische lage graad ontsteking; betekenis voor de klinische chemie. Ned. Tijdschr. Klin. Chem. Labgeneesk. 2011, vol. 36, no. 4.

Wanneer je gebruikt maakt van onze website ga je akkoord met het plaatsen van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten